Blogger Marielle van MagicalDaydream

Wanneer en waardoor heb je besloten een blog bij te gaan houden?

Ik denk dat ik een uitlaatklep zocht voor mijn potentie. Het voelde alsof ik meer te geven had dan enkel en alleen bezig zijn met mijn hectische studie, gezellig met vrienden afspreken en leuke activiteiten ondernemen. Ik begon te experimenteren met hoe ik in mijn alledaagse hectische leven toch kleine momenten kon creëren die meer speelsheid en vrolijkheid brachten, hetzij in mijn eigen leven, hetzij in het leven van anderen. Een blog leek me een mooi platform om mijn avonturen op bij te houden. Dat is inmiddels alweer een jaar of 3 geleden.

Vertel ons eens meer over Kindness, je gehele blog lijkt gedreven door het thema attent en lief zijn voor een vreemde, of oog hebben voor de kleine lieve dingetjes in het leven. Geloof je daar sterk in?

Ja, heel erg. Mijn blog is dan ook begonnen als een soort ‘random acts of kindness blog’. Pas later ben ik ook andere creatieve projecten erop gaan zetten en is het veel breder geworden dan kindness. Maar die kerngedachte zit nog steeds in veel dingen die ik doe.

Op mijn blog onderneem ik dan ook regelmatig ‘magical missions’. Dat kan gaan van stiekem bloemen planten in de openbare ruimte tot lieve opbeurende envelopjes verspreiden, vrolijke koekjes bakken voor heel mijn flat (ik spreek die mensen nooit) en inspirerende stoepkrijtspreuken of helium wensballonnen in de stad achterlaten.

Wat ik jammer vind is dat voor veel mensen de drang om de wereld een stukje beter te maken altijd blijft bij dromen en ideeën. Je kunt soms zo vastzitten in gedragspatronen. Alles wat buiten het ‘normale’ valt, doe je gewoon niet. Soms moet je besluiten patronen te doorbreken om echt iets ten positieve te veranderen. Dat kost wel een hoop tijd en moeite, maar is het denk ik waard.

Heb jij overigens meer uren in een dag dan een gemiddelde Nederlander? Veel van jouw projecten zien er best tijdrovend uit. We denken nu specifiek aan de plant met het boomhuisje. (wij zijn fan!) en de pinda glitterbommetjes (wederom, wij zijn fan).

Haha, ik heb evenveel uren in een dag als iedereen. Sterker nog: ik heb altijd eindeloze lijstjes met dingen zijn die ik wil maken en uitproberen waar ik dan te weinig tijd voor heb. Wel is het zo dat ik heel bewust met mijn tijd omga. Zo heb ik bijvoorbeeld geen TV (reken maar eens uit hoeveel uur ‘de gemiddelde Nederlander’ per week voor de buis zit). Ik geloof dat die keuze alleen al me 10x creatiever maakt.

Tijdens mijn studie had ik voor mijn gevoel nooit tijd voor creatieve projectjes. Op een gegeven moment was ik dat zat en heb ik gewoon besloten: vanaf nu ga ik bewust tijd maken voor de dingen die ik leuk vind. Dat is min of meer samen gegaan met het starten van mijn blog. Inmiddels heb ik mijn studie afgerond, en heb ik relatief weer wat meer tijd. Maar ik ben ervan overtuigd dat tijd iets is wat je moet maken. Ook toen ik veel drukker was dan nu, zijn tijdrovende projecten altijd onderdeel van mijn blog geweest. Alles is uiteindelijk een kwestie van prioriteiten stellen.

Hoe ziet jouw dag er uit?

Meestal sta ik op rond 8 uur. Twee dagen in de week heb ik een bijbaantje, zodat ik de rest van mijn tijd zoveel mogelijk kan steken in het bouwen aan mijn dromen. Afgelopen week ben ik bijvoorbeeld een aantal dagen bezig geweest met het maken van illustraties voor een school in Canada (een tekenopdracht die ik overigens via mijn blog heb binnengekregen!). Een tijdje terug ben ik heel wat dagen bezig geweest met het ontwerpen van een kindness kit, die ik nu verkoop via mijn Etsy shop. Zo nu en dan maak ik een nieuw schilderij en ik steek natuurlijk veel tijd in mijn blog. Ik ben altijd bezig met 101 projectjes, welke dat precies zijn verschilt van dag tot dag. ‘s Avonds spendeer ik vaak wat tijd met mijn vriend of met andere sociale activiteiten. Rond een uur of 12 probeer ik weer in bed te liggen.

Kun je het moment herinneren dat je de eerste paar volgers op je blog zag verschijnen? Vertel!

Jazeker! Ik weet nog dat ik zo verschrikkelijk blij en enthousiast was. Die eerste paar zijn het verschil tussen ‘ik blog alleen voor mezelf en niemand weet dat mijn blog bestaat’ en ‘mensen vinden wat ik doe interessant genoeg om mijn blog vaker te bezoeken, dit is zo gaaf!’. In het begin heb ik niemand verteld dat ik een blog had, omdat ik er nog erg onzeker over was en niet wist of het iets was wat ik echt zou doorzetten. Heel langzaamaan durfde ik mijn blog langzaam met wat eerste vrienden te delen. Pas ontzettend veel later heb ik bijvoorbeeld de stap naar social media gezet.

Zijn er reacties van lezers die je zijn bijgebleven?

De mooiste reacties vind ik degene waaruit blijkt dat ik een impact heb gehad; dat wat ik blog echt een verschil maken. Soms kan dat zijn omdat iemand me vertelt dat ze geïnspireerd is geraakt om zelf te gaan tekenen, soms start iemand haar eigen kindness project, een enkele keer vertelt iemand me dat ze tot tranen geroerd is door wat ik deel. Dat motiveert me enorm om steeds weer met nieuwe verrassende content te komen. Uiteindelijk wil ik het liefste mensen inspireren en aansporen om vol passie, creativiteit en speelsheid te leven. Als mensen daar dan gehoor aan geven, geeft dat mij een ongelooflijke voldoening.

Heb jij wel eens last van een writers block? Zo ja, hoe vind je dan je inspiratie weer terug?

Goede vraag. Ik denk dat iedereen die lang genoeg een blog hebt, uiteindelijk wel tegen een creatieve blokkade aanloopt. Ik heb gemerkt dat die blokkades vaak samengaan met dat ik teveel druk op mezelf leg. Als ik me bewust wordt van mijn prestatiedrang, probeer ik mezelf vaak toestemming te geven om te spelen. Dat klinkt misschien gek, want spelen is ergens juist het compleet tegenovergestelde van productief zijn. Ik heb echter gemerkt dat de beste dingen en ideeën komen uit mijn speeltijd. Dan ga ik opeens weer 3D-koekjes bakken, of mini boomhutten in de kamerplant bouwen, een stopmotion filmpje maken van een poppetje wat mijn kamer opruimt of wat het dan ook maar is waar ik op dat moment zin in heb. Als ik eenmaal uitgespeeld ben, heb ik 9 van de 10 keer alweer praktisch een nieuwe blogpost klaar staan.

Noem ons drie bloggers die je als groot voorbeeld ziet. Als je geen voorbeelden hebt, dan gewoon drie blogs die je graag volgt.

Katie Sokoler van de blog Color Me Katie vind ik geweldig, omdat we een passie delen voor vrolijke kleuren, anderen blij maken en kinderlijke speelsheid.  Gala Darling vind ik inspirerend, omdat ze aan de ene kant vrouwen probeert meer van zichzelf te laten houden (wat ze ‘radical self love’ noemt), en aan de andere kant ze een ontzettend succesvolle onderneemster is. Tot slot kan ik als creatieve blogster Elsie Larson van  A Beautiful Mess  natuurlijk niet weglaten in dit rijtje. Haar blog volg ik het langste. Het mooiste vind ik om haar groeiproces te zien. Eerst haar worsteling van startend creatief onderneemster met een droom, nu een super succesvolle blog die overal ter wereld gelezen wordt.

Op welke blogposts ben je zelf uitermate trots? Zou je er 2 van willen mee sturen?

Ik heb niet alleen 1000 kraanvogels gevouwen, maar ze ook nog eens allemaal uitgedeeld en daar een video van gemaakt. Het vouwen alleen al heeft me een jaar gekost, dus je kunt je voorstellen dat het afronden van dat project een heel goed gevoel gaf. Afgelopen maart heb ik iedere dag geblogt in het kader van een zelf-omgedoopte ‘creative kindness month’. De maand heb ik afgesloten met een grote samenvattende post waarin je alle projecten die ik in die maand heb ondernomen terug kan vinden. Ik vind het mooi dat je met die post terugkijkt en denkt: als ik me er echt toe zet kan ik in 1 maand tijd zoveel mensen inspireren en blij maken.

De ‘werkplek’ van Marielle > haar Secret Kindness Club

De 1000 zelfgevouwen kraanvogels van Marielle